Amsterdam mag dan haar stad zijn maar Brummen is haar nest. Een ietwat muf ruikende werkplaats en de geur van benzine doen haar thuis voelen. Dit is waar ze is opgegroeid; tussen de klassieke auto’s. ”Als ik vroeger als klein meisje niet kon slapen, wikkelde mijn vader me in een veel te grote jas waarna hij net zo lang met mij in zijn Austin Healey bleef rondrijden totdat ik in slaap viel. Een truc die iedere keer slaagde, ik werd er rustig van.” Je zou dus kunnen zeggen dat ze vanaf jongs af aan al is besmet met het autovirus. Niet heel verwonderlijk met een vader als Nico Aaldering, bekend van The Gallery Brummen en tv (RTL Autowereld).
Nina heeft niets met moderne auto’s, behalve dat het praktisch is en lekker rijdt. Precies om deze reden rijdt zij dan tijdens de winterdagen ook een 1-serie van BMW. Maar hagelnieuwe sportwagens doen het niet voor haar; dat is ‘makkelijk scoren’. Voor de dochter van dé klassieker-koning moet het oud zijn (jaren ’60/’70) en een verleden hebben. ”Ik houd van het verhaal wat de auto te vertellen heeft, de historie. Zo kan ik wegdromen over welke gezinnen er nog meer op de achterbank hebben gezeten en mogen alle stickertjes van mij op de auto blijven zitten.”
Nina’s tweede auto kwam ooit als een soort dagdroom voorbij rijden terwijl ze op het terras een kopje koffie dronk. Een foto over Whatsapp naar haar vader leerde haar dat het een Volvo P1800e betrof, welke toevallig op dat moment tussen de verzameling van The Gallery stond. Na een ritje in zo’n exemplaar was ze gelijk verkocht; het geluid, de geur, het nepleer en het zware schakelen – in haar optiek is dit pas echte charme. ”Met zo’n auto maak je niet alleen jezelf maar ook andere mensen blij. Iedereen geniet van zo’n auto. Ik kan niet wachten tot de lente arriveert; dan haal ik hem uit de stalling en kunnen we weer genieten.”
En dan noemt ze haar meest recente aankoop. In een hoekje van de loods van haar vader, waarnaar Nina refereert als ‘de schatkamer’, spotte zij volledig onder het stof en zonder werkende motor: een Ford OSI. Het was liefde op het eerste gezicht. Een niet veel gedeelde liefde, maar wel met haar vader. Nina en Nico hebben dezelfde smaak wat betreft auto’s en juist daarom vond hij het geweldig dat zijn dochter tussen al die waanzinnig mooie auto’s uitgerekend die bijzondere, maar gehavende, Ford uitkoos. De grote, stoere OSI was een zes jaar durend project, mede te wijten aan Nina zelf die zich er niet ‘volwassen’ genoeg voor vond om in te rijden. Toen ze 30 werd, mocht van haar het doek eraf en was ze naar eigen zeggen oud en wijs genoeg om zo’n auto te rijden.
Nina is zelf nooit langere tijd in dienst geweest binnen het familiebedrijf. Haar passie ligt in de wereld van film en commercials. Haar vader (inkoop) en broer (verkoop) runnen samen de zaak, voltijd. Al de tijd. Als ik Nina moet geloven zijn werk en privé niet meer te scheiden en leeft het gezin Aaldering voor klassieke auto’s. Op haar beurt verzorgt zij de familie weer van een stukje creatief advies met betrekking tot de nieuwe huisstijl, website teksten en video. Zo is zij op haar manier, binnen haar vakgebied, toch betrokken.
Nina en haar vader lijken erg op elkaar. ”Wat we irritant vinden aan elkaar, vinden we eigenlijk irritant aan onszelf. Dat kan nog wel eens voor een botsing zorgen. Toch is mijn vader mijn allerbeste vriend, mijn voorbeeld. Stiekem is het een hele romantische man; hij leert me plezier te maken in het leven en te genieten van de kleine dingen die er toe doen.” Nico heeft zijn dochter nooit gepusht voor het familiebedrijf te kiezen. ”Hij geeft me de ruimte om dingen voor mezelf uit te zoeken en te ontdekken, waarin hij me altijd zou steunen, ongeacht welke weg ik insla.”
Samen de befaamde Mille Miglia (duizend mijl van Brescia naar Rome en terug) rijden noemt ze haar mooiste auto-moment. ”Onverwacht bleek dit schoolreisje voor volwassen met alleen maar dure, historische auto’s erg emotioneel te zijn. Je zit vijf dagen achter elkaar met z’n tweeën in een auto, soms wel twaalf tot dertien uur achter elkaar. Mijn vader reed en ik navigeerde. Dat is intens. Maar wel intens mooi. Ik realiseerde me maar al te goed dat ik dit nooit meer mee ga maken. En dat mijn vader en ik deze ervaring samen konden delen, heeft onze band alleen maar versterkt.”
SOCIALS