Rijtest Citroën C4 Cactus

 

Laat me je als eerste even meenemen in de hersenspinsels van de makers van de C4 Cactus. Met behulp van dit pakkende filmpje laat Citroën precies zien waar het allemaal om draait: design, comfort en technologie. En deze drie speerpunten worden allen genoemd in de vergrotende trap; meer en beter. Meer design elementen, nog meer comfort dan dat we al kennen van de Fransen en verbeterde + vereenvoudigde technologie. En dit alles tegen een vriendelijk prijsje (vanaf 15.990 euro). Maar hoeveel auto krijg je nou in werkelijkheid voor deze prijs? Wij onderwierpen zowel de krachtigste benzineversie als de diesel/automaat aan een test in het drukke Amsterdam.

Voordat we verder gaan weet ik dat ik jouw prangende vraag moet beantwoorden: ”Wat zijn die eierdozen aan de zijkanten van de auto in godsnaam?” Dat zijn de zogenaamde ‘Airbumps’. Een uitvinding om eventuele schade aan je auto te voorkomen. Uiteraard bedacht door de Fransen (boem = ho!). En nee, het is geen last-minute toevoeging geweest maar een serieus project welke maar liefst drie jaar onderzoek gekost heeft. Verder moet ik bekennen zijn looks wel te kunnen waarderen; een stoere daklijn (Evoque?), trendy siervelgen en knijpende LED oogjes. Hij oogt een beetje als een lieve bullebak, in vrouwentaal.

Binnenin zitten een aantal leuke features verwerkt in het interieur. Zo ben ik weg van de deurgrepen die wel wat weg hebben van een handvat zoals je ze op een reistas ziet en ook het dashboardkastje lijkt op een oude koffer die men sluit met lederen riemen. Het glazen panoramadak is een welkome toevoeging en zorgt voor voldoende lichtinval in de wagen. Het gordijntje is weggelaten vanwege gewichtsbesparing (?) maar Citroën heeft dit opgelost door gebruik te maken van warmtewerend glas waardoor het binnen geen sauna zal worden. De Cactus beschikt over een mooi vormgegeven touchscreen welke passend is bij de rest van het dashboard en er niet uitziet als een iPad die op het laatste moment is opgeplakt met een zuignap (Mercedes-Benz, watch and learn!). Het systeem is uiterst gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen. Ook door ons vrouwmensen.

Maar dan de grote vraag: ”Hoe rijdt het nou, zo’n Cactus?” Nou… eigenlijk wel prima! Oké, zijn motorgeluid is niet heel indrukwekkend door de driecilinder maar in de cockpit hoor je daar mede door de effectieve geluidsdemping weinig meer van. Je zit hoog en droog. Comfortabel; wat deels aan de stoel maar ook aan de Franse vering te danken is. En een grote plus is dat de Cactus opvallend licht stuurt, waardoor er met deze auto van (redelijk) formaat gemakkelijk een weg door het centrum te banen valt. Als de mensen tenminste al niet spontaan voor je aan de kant gaan om deze, toch wel aparte verschijning, rustig aan hen voorbij te laten gaan voor een goede indruk. Daar komt nog eens bij dat hij erg zuinig is (verbuik is 3,1l/100 km) en dus met recht als ‘urban‘ bestempeld mag worden. Ja, ik ben goed te spreken over de krachtigste benzinevariant met 110 pk.

Het enige minpuntje is dat je soms wat ‘verdwaald’ schakelt vanwege de missende toerenteller. Een gevoelskwestie dus. Maar dacht je dat het schakelen in de PureTech lastig was, dan moet je de halfautomatische versnellingsbak eens proberen. Deze diesel met 92 pk schakelt alles behalve soepel. De schakelmomenten lijken beslist te zijn door een uitslaper met een flinke kater en het geweld van de overbrengende beweging is alles behalve vloeiend met whiplash-verschijnselen tot gevolg. Toch wegen besparing in gewicht en in kosten nog steeds niet op tegen het ongemak van de bestuurder, meent Citroën, waardoor ze vol overgave kiest voor de EGMV in plaats van een echte automaat. Mijn advies? Koop alleen de diesel/automaat variant als je in plaats van twee voorstoelen een heerlijke, luie bank (vanwege het ontbreken van een versnellingsbak in het midden) wilt.

Kort door de bocht heb je voor weinig geld een zuinige, originele, ruime auto met de nodige comfort en snufjes. Fun to drive. Mits je voor de handgeschakelde gaat!

Geen reacties mogelijk.