De glimmend rode Astra in de commercial van Opel, zorgde er zowaar voor dat ik bereid was dit model op te nemen in de rijtest-rubriek. Ik ben niet zo’n Opel-fan van het eerste uur maar vind de Insignia-lijn en OPC-pakketjes dan wel weer aantrekkelijk. De GTC is het sportieve broertje van de inmiddels bekende en geëvolueerde Astra en daarom besloot ik hem een kans te geven. Show me what you’ve got!
Het eerste aanzien is positief; mooie lijnen, een goede kont en een gevaarlijk uitziend mat-zwart kleurtje. Dit exemplaar is fabrieks af kanarie-geel maar vervolgens door de dealer (Broekhuis Arnhem) overgespoten in een soort rubber ‘Car dip’. Opel schijnt dit in de toekomst meer te gaan toepassen op hun wagens. Met de tijd mee heet dat geloof ik.. De velgen hebben wat weg van een bootschroef en zijn niet heel spannend of sportief. Net als de rest van zijn smoelwerk; ik mis de venijnige oogjes, brute grill of dubbele pijpen aan de achterkant. De motor eveneens: een tamme 1.4 Turbo. Het was toch een sportmodel?
Het interieur is dan wellicht nog sportiever. Voor Opel maatstaven dan. Uit meerdere kieren en gaten komt een strook rode verlichting tevoorschijn. Om je te overtuigen dat hij wel degelijk snel, bruut en vol passie is (of het geloofwaardig is, is een tweede). Wel bezit hij erg fijne ergonomische comfortstoelen, gecertificeerd door de Duitse vereniging van rugspecialisten. Hmm.. waar kennen we dat ook alweer van? Geiler Rücken!
Maar ik smacht naar meer. Gretig blader ik de brochure door op zoek naar de extra opties die wij niet hadden. Opvallend is dat Opel de meest ingeburgerde zaken benoemd alsof ze het wiel hebben uitgevonden. Ik citeer: ”Verstelbaar zitgedeelte, opbergvakje voor bestuurder, bagagenet en automatten”. Behoeft de consument dit nog uitgelegd te krijgen tegenwoordig? Na het boekje grondig geïnspecteerd te hebben, heb ik het afgeplatte stuurwiel mét stuurverwarming en de panoramische voorruit (teruglopende haargrens) geselecteerd als Automeisje-waardige snufjes waar we blij van worden.
En dan het rijgedrag. Het gedraagt zich prima; als een soort braaf schooljongetje die nooit eens even uit de school klapt (lees: driftend de bochten door). Aangenaam om je schoonouders in te vervoeren maar om nou de show mee te stelen bij je vrienden? Uhhmm neen. Het stuurt soepel, de koppeling is vederlicht en de knoppen in de auto zelf kan iedere gek nog bedienen. Een makkelijke jongen dus, benaderbaar. Hij heeft niets te bewijzen en overtreft dus ook mijn verwachtingen niet. Jammer. Het is een beetje het verhaal van de leenauto: het functioneert prima als vervangend vervoer, je komt er veilig mee thuis, maar je mist je eigen auto des te meer.
Ik lever hem echt een beetje beteuterd weer in. Echte kritiek heb ik niet. Ik mis alleen zoveel aan die wagen. Wellicht ligt het aan mij, ben ik te verwend geworden met al het moois wat we rijden..
Volgende keer dan maar de Opel Astra GTC OPC met 280 pk mee?
De Opel Astra GTC is er voor de consument vanaf €26.895
SOCIALS